W nawiązaniu do obchodzonego w październiku Dnia Papieskiego, w czwartek (15 października) w auli biblioteki odbyło się spotkanie z Wandą Półtawską, doktorem nauk medycznych. Ogromny autorytet Pani Profesor przyciągnął tłumy słuchaczy, które wypełniły salę wykładową po same brzegi.

Naszego gościa przedstawił ks. dr Jerzy Smoleń. Po powitaniu zabrała głos Wanda Półtawska. Podczas wykładu wiele uwagi poświęciła nauczaniu Jana Pawła II. Jako wychowanka Karola Wojtyły czuje się w obowiązku przekazywać Jego naukę i filozofię. Nie zabrakło traumatycznych wspomnień z pobytu w obozie Ravensbrück w latach 1941-1945, gdzie podawana była eksperymentom medycznym. Dlatego szanuje każde życie ludzkie począwszy od naturalnego poczęcia aż do śmierci. Życie stanowi największą wartość człowieka.

Zadaniem każdego człowiek jest świadome dążenie do świętości, powrotu do Boga. A jednak nikt nie myśli, że jest stworzony, a jedynie urodzony. Istnieje trwała i nieodwracalna relacja pomiędzy stwórcą a człowiekiem. Papież chciał, by zrozumieć, co to znaczy - dzieło Boga. Ludzie uzurpują sobie, że tworzą życie i mają do niego prawo. Jest to tajemnica Bożej miłości. Bóg tworzy nowe stworzenie, obdarowuje go ciałem, fakt ten jest niezrozumiały dla większości. Karol Wojtyła mówił, że ciało ludzkie jest święte (teologia ciała). Ciało jest doskonałe, analizując budowę człowieka dopiero widzi się jak wspaniały jest stwórca. Szczególnie, Jan Paweł II zwracał uwagę na godność ludzkiego życia. Mówił, że życie na ziemi jest drogą i tylko drogą do nieba. Myśl o śmierci nadaje sens życiu. Bóg obdarowuje darami każdego z nas, mamy zadane, by przejść przez życie tak jak nas stworzył. Nie należy zapominać o wymiarze człowieczeństwa - odpowiedzialności za to, że żyję i jak żyję. Dlatego nie możemy żyć byle jak. Należy być świadomym swojej godności. Życie ma być świadome, należy wiedzieć, że się ma ciało, poddane duchowi, albo Duchowi Świętemu albo duchowi tego świata. Obecnie nie ma miejsca dla duszy. Często uzurpujemy sobie prawo do drugiego człowieka. Zapominamy, że nie wolno robić eksperymentów na życiu ludzkim. Ludzie są zdolni do świętości. Każdy z nas powinien sobie odpowiedzieć na pytanie - kim jestem? Życie ma mieć jasny horyzont i świadomość jakim jestem człowiekiem, co z tego życia ma wartość. Szereg spraw, które powinniśmy podjąć zostaje zaniedbanych. Trzeba nauczyć się pięknej miłości. Podziw i czułość to najcenniejsze cechy miłości. To zobowiązanie powinno działać w obie strony (podziwiać i być). Czułość to poczucie bezpieczeństwa. Na zakończenie otrzymaliśmy zadanie – przeczytać „List do rodzin” – Jana Pawła II.

Po spotkaniu każdy ze słuchaczy mógł nabyć publikacje autorstwa naszego gościa oraz uzyskać autograf. Podpisywanie książek przeciągło się do późnych godzin.

Ewa Skrzekut