Jednostka Strzelecka Nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone Związku Strzeleckiego "Strzelec" 
Organizacji Społeczno-Wychowawczej w Tymbarku

  Tradycje Związku Strzeleckiego Strzelec w Tymbarku sięgają roku 1911. 26 Polską Drużynę Strzelecką w Tymbarku założył Mikołaj Pałka, członek organizacji Zarzewie. W roku 1930 dowodzenie Strzelca przejął legionista, emerytowany sierżant Jan Kordeczka. Po kilku latach funkcję komendanta przejął Kazimierz Norowski i pełnił ją do września 1939 roku.
 Na szczeblu powiatowym w tym okresie nadzór nad Związkiem pełniły następujące osoby: por. Oleś, por. Bogacz. Związek posiadał karabiny jednostrzałowe, które były zmagazynowane w Szkole Podstawowej w Tymbarku, tam również odbywały się wykłady, ćwiczenia wojskowe, musztra, szermierka, gry i zabawy. Posiadał również własną strzelnicę na Zaolziu, a raz w roku odbywała się koncentracja oddziałów z całego powiatu limanowskiego w Stróży. Jeden z punktów zbornych znajdował się w Tymbarku. Strzelcy brali udział w uroczystościach państwowych i kościelnych, m.in. wraz ze strażą pożarną, pełnili wartę przy grobie Pana Jezusa podczas Świąt Wielkiej Nocy. Działalność Związku została zawieszona po wyzwoleniu w roku 1945.

  Tymbarski Strzelec został reaktywowany 2 kwietnia 1993 roku Komendantem oddziału został śp. mł. insp. ZS Mieczysław Wawrzyniak, szefem sztabu st. chor. ZS Robert Nowak, a kwatermistrzem Strzelec Paweł Mrozek. Strzelec liczył wtedy 10 członków. W listopadzie 1993 roku pierwsi Strzelcy złożyli uroczyste przyrzeczenie na sztandar AK w miejscowości Słopnice.

  W roku 1995 w szeregi tymbarskiego Strzelca wstąpił sierżant ZS śp. Piotr Dębski, który dowodził Orlętami – dziećmi w wieku 12–15 lat i tak narodziły się tymbarskie Orlęta.

                
                                                       Mieczysław Wawrzyniak

  W chwili obecnej tymbarski Strzelec liczy 30 osób, w tym grupę uczniów Gimnazjum Samorządowego w Tymbarku, uczniów limanowskich szkół średnich oraz uczniów klas mundurowych Zespołu Szkół im. KEN w Tymbarku.

  Dowódcą Jednostki jest mł. insp. ZS Robert Nowak, zastępcą ds. wyszkolenia chor. ZS Tadeusz Rybka, szefem szkolenia wojskowego chor. ZS Piotr Siembab szefem sztabu sierż. ZS Józef Banach, szefem logistyki chor. ZS Ryszard Sobczak, dowódcą plutonu drużynowy ZS Karol Natonek.

  W 20-letnim okresie działalności tymbarski Strzelec zorganizował 20 Rajdów Szlakiem Walk Legionów Polskich Na Ziemi Limanowskiej, szereg imprez o charakterze sportowo-obronnym, w tym i zawody sportowo-obronne (obrony cywilnej), biegi na orientację, zawody strzeleckie, obozy lenie i zimowe, akcje charytatywne. Strzelcy uczestniczyli w obozach centralnych organizowanych przez Komendę Główną ZS Strzelec OSW, ogólnopolskich rajdach Policji i Straży Granicznej, zajmując wysokie lokaty. Strzelec był organizatorem akcji Dąb Pamięci kpt. Jerzego Myszkowskiego, zamordowanego przez NKWD w Katyniu, jest organizatorem konkursów dla dzieci i młodzieży o Żołnierzach Wyklętych i Wołyniu.

  Tymbarski Strzelec współpracuje z Karpackim Oddziałem Straży Granicznej w Nowym Sączu, Zespołem Szkół im. KEN w Tymbarku, Uczniowskim Klubem Sportowym Tymbark, Ochotniczą Strażą Pożarną w Tymbarku, Ligą Obrony Kraju w Limanowej, Obroną Cywilną i Kołem PTTK Tymbarskie Harnasie.

  W realizacji zadań statutowych Strzelcowi pomagają firmy: Tymbark, Somex, Florad, Fakro, Joniec, Wolimex, GS S-Ch, Emiter, Uchacz, GOLD-DROP, Pan Roman Pasyk – właściciel firmy transportowej z Zamieścia, Samorząd Gminy Tymbark, Starostwo Powiatowe w Limanowej oraz IPN, POT, MOT i Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych. Szczególną pomoc świadczy Ochotnicza Straż Pożarna w Tymbarku.

  Młodzież przygotowywana jest do działalności w strukturach obrony cywilnej, ochrony przeciwpożarowej, zarządzania kryzysowego na terenie Gminy Tymbark, gdzie w okresie późniejszym będzie bezpośrednim zapleczem służb ratowniczych. Prowadzone szkolenia wśród członków Strzelca przygotowują młodzież również do służby wojskowej i innych formacji mundurowych.

  Szkolenia w szczególności obejmują: terenoznawstwo, musztrę, zagadnienia z zakresu obrony cywilnej i ochrony przeciwpożarowej, taktyki czarnej i zielonej, strzelectwa sportowego, łączności, szkolenia sanitarnego i fizycznego, ASG oraz logistykę. Młodzież szkolona jest też w zakresie znajomości zagadnień z ekologii, ochrony przyrody, turystyki, historii itp.

  Strzelcy uczestniczą we wszystkich świętach państwowych i kościelnych, których często są również współorganizatorami. Występując w swoich strzeleckich mundurach, zakupionych we własnym zakresie, dodają splendoru rocznicowym obchodom.

  Z szeregów tymbarskiego Strzelca odeszli już na „wieczną wartę” – mł. insp. Mieczysław Wawrzyniak – współzałożyciel i pierwszy dowódca naszej jednostki oraz sierżant Piotr Dębski – opiekun dzieci. Byli niestrudzonymi propagatorami idei Józefa Piłsudskiego oraz spraw obronnych, szczególnie wśród młodego pokolenia. Marszałek Józef Piłsudski powiedział:

Są ludzie i są czyny ludzkie, co śmierć przezwyciężają,

co żyją i obcują między nami.

I właśnie za grobem są ich największe zwycięstwa...

Mieczysław Wawrzyniak i Piotr Dębski wypełniając to przesłanie, poprzez kultywowanie tradycji strzeleckiej, pozostawili nam drogę życia, po której musimy kroczyć, aby tak, jak po nich pozostał niezatarty „ślad ludzkiej stopy”.

Opracował mł. insp. ZS Robert Nowak 
na podstawie relacji Jana Wątroby – przedwojennego Strzelca

Pozostaną w naszej pamięci….

    Mówiąc o działalności tymbarskiego Strzelca nie sposób nie wspomnieć o jego pierwszym dowódcy – mł. insp. ZS Mieczysławie Wawrzyniaku. W chwili obecnej nie ma go już wśród nas, odszedł na „wieczną wartę”, ale jego sylwetka wciąż trwa w naszej pamięci.
  Urodził się 27 grudnia 1932 roku w miejscowości Luboń k. Poznania. Pochodził z rodziny o bogatych tradycjach patriotycznych. Jego krewnym był ks. Piotr Wawrzyniak, jeden z najbardziej zasłużonych ludzi dla spółdzielczości w Polsce. Jego ojciec – Franciszek, w 1942 roku został zamordowany przez hitlerowców za działalność patriotyczną. Wpisując się w tę tradycję Wawrzyniak – zwany tutaj pospolicie Mieszkiem, po zamieszkaniu w Tymbarku, przez szereg lat pracował w tutejszej Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska. Wcześniej jednak jako młody człowiek – wierny rodzinnej tradycji patriotycznej i wychowany w ideałach harcerskich po wojnie – pod pseudonimem Lwia Paszcza, podjął walkę konspiracyjną z komunistami i ich poplecznikami. Wraz z grupą sobie oddanych druhów działali coraz śmielej, narażając się Służbie Bezpieczeństwa. Swoją działalność przypłacił kilkuletnim więzieniem i pracą w kopalni. Po wyjściu z więzienia wyjechał do Włoch, gdzie kontynuował studia teologiczno-filozoficzne w Kolegium Gregorianum. Po powrocie do kraju skupił wokół siebie grupę zaufanych przyjaciół, z którymi rozpoczęli ujawniać działania miejscowych komunistów i popleczników PZPR-u.
  Nie pozostał również obojętnym, gdy tworzyła się Solidarność – włączył się w nurt tego ruchu i pozostał mu wierny do końca swoich dni. Był jednym z nielicznych, którzy od 1977 roku w dniu 11 listopada szli na Przełęcz Rydza Śmigłego, aby upamiętnić niepodległość Ojczyzny. Wędrówek na Chyszówki nie przerwał w czasie stanu wojennego, przemycając ulotki i druki okolicznościowe.
 Czynnie uprawiał turystykę. Stworzył Klub Turystyki Górskiej Beskidnik, skupiający ludzi z różnych stron Polski. Był jednym z założycieli Towarzystwa Miłośników Tymbarku, inicjatorem Dni Tymbarku, współzałożycielem Fundacji Rozwoju Gminy Tymbark oraz współzałożycielem i pierwszym redaktorem naczelnym czasopisma społeczno-kulturalnego „Głos Tymbarku”. Był także aktywnym działaczem Związku Harcerstwa Polskiego w Tymbarku. Z harcerzami organizował noworoczne spotkania opłatkowe dla ludzi chorych i samotnych. A dla nas w tym opracowaniu najważniejsze – był współtwórcą reaktywowanego Związku Strzeleckiego Strzelec w Tymbarku, który przestał istnieć w 1939 roku. Z Jego mądrości i wiedzy skorzystało wielu młodych ludzi, a spotkania z Nim stały się dla niektórych twórczą inspiracją, być może na całe życie.

W 1994 roku do Jednostki Strzeleckiej w Tymbarku zgłosił się Piotr Dębski – rodowity tymbarczanin, który zaproponował współpracę. Od najmłodszych lat interesował się turystyką w ogóle, a górską w szczególności. Temu zainteresowaniu oddał się też całkowicie, pracując w PTTK Oddział Limanowa, jako przewodnik po Beskidzie Zachodnim oraz jako kierownik prac znakarskich PTTK. Jego praca w Strzelcu przyniosła niebawem duże ożywienie, szczególnie pomysł utworzenia drużyny z dzieci w wieku 12–15 lat, jako narybka dla Strzelca. W ten sposób powstały Orlęta, których został opiekunem.
 Niestety, niezbyt długo pracował z nami. 29 września 1999 roku, przygotowując trasę rajdu im. Staniszewskiego zmarł nagle na szlaku na zawał serca. Tak odszedł Przyjaciel dzieci i młodzieży oraz Ośrodka na Śnieżnicy, miłośnik gór i wychowawca młodzieży z Jednostki Strzeleckiej nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paulone ZS Strzelec OSW w Tymbarku – jak napisano o nim w Biuletynie Ośrodka Rekolekcyjnego na Śnieżnicy (III-1999 nr 4, s. 9).

Opracował Stanisław Wcisło