Rejon Beskidu Wyspowego jest wspaniałym miejscem dla rowerzystów górskich. W Tymbarku znajdują się szlaki rowerowe na szczyty gór w jego pobliżu można tutaj wyjechać na wszystkie otaczające lub pobliskie góry korzystając ze zwykłych szlaków dla pieszych turystów. Trzeba też wiedzieć, z której strony góry lepiej będzie nam podjechać. Nie wszystkie "tysięczniki" są nie do pokonania np. Śnieżnica od strony Kasiny Wielkiej ma bardzo stromy stok, którym nie poleca się wyprowadzać rowerów do góry (niebezpiecznie także zjeżdżać) natomiast podjazd na to samo wzniesienie od strony Gruszowca jest bardzo przyjemny na sam szczyt góry jesteśmy w stanie wyjechać - a miejsca, w których prowadzimy rower należą do rzadkości lub ich nie ma.


W Beskidzie Wyspowym nie brakuje stromizn, gdzie "na zablokowanym kole" można jechać bardzo szybko, a czasem jazda graniczy z popisem kaskaderskim. Dlatego też zawsze należy dostosować wybór szlaku, jak i prędkości do swoich umiejętności i predyspozycji w danym dniu.

Lecz ogólnie na każą górę w Beskidzie Wyspowym da się wyjechać należy jedynie pamiętać o tym, że z reguły stoki północne są bardziej strome, a nawet bardzo strome. Przykładem może być szlak rowerowy na Łopień gdzie szlak przez osiedle Podlas jest trudniejszy, miejscami spotyka się duże stromizny nie do podjechania, a i zjazd może nastręczać problemów natomiast szlakiem przez Chodniki możemy bezproblemowo wyjechać na sam szczyt, gdyż ten ostatni wiedzie głównie stokiem wschodnim, a następnie niemal cały czas grzbietem góry.

Atrakcją Beskidu Wyspowego jest także fakt, iż te malownicze okolice


oferują nam do wykorzystania wspaniałe dróżki, wzdłuż których można pojeździć, bez potrzeby zdobywania szczytów gór. Najczęściej zbocza gór i ich obrzeża tuż pod lasem są poprzecinane siecią dróg dróżek i ścieżek przeważnie powstałych przy okazji zwózki drewna z lasu. Tutaj każdy znajdzie coś dla siebie ci którzy chcą się przejechać i podziwiać widoki, jak i osoby szukające bardziej ambitnych i trudnych tras. Ścieżkami można jeździć godzinami nie popadając w nudę. Należy pamiętać, że takie ścieżki niejednokrotnie kończą się ślepo w lesie, ale wtedy zawsze możemy sobie zjechać w dół lub, gdy mamy na to ochotę - przedzierać się dalej przez las. Jazda między drzewami też ma swoje uroki należy jednak odszukać fragment lasu, który nie jest porośnięty różnego rodzaju cierniami oraz krzakami, co z wiadomych przyczyn nie umili nam jazdy.

 

Jeśli ktoś lubi grzyby, może znaleźć je jeżdżąc na rowerze specjalnie się za nimi nie rozglądając. Niejednokrotnie rosną wprost na drodze lub obok. Czasem nawet zdarzają się sytuacje, kiedy można znaleźć dużo dorodnych, okazałych grzybów tuż na drodze, lecz spleśniałych lub robaczywych, przeoczonych przez grzybiarzy, którzy nie dopuszczali myśli, iż można je spotkać w tak odsłoniętych i uczęszczanych miejscach.

ŁOPIEŃ (951m) - to rozległy masyw górski o przebiegu południowy zachód ? północny wschód, ograniczony od północy doliną rzeki Łososiny, od wschodu doliną Słopnicy, od południa Czarną Rzeką, a od Zachodu rzeką Jurkówką. Na wszystkie strony opada stromymi stokami, porośniętymi wspaniałymi lasami. Łopień ma trzy szczyty: główny szczyt Łopienia - Zachodni (951m), środkowy zwany Wiśnia (946m) i szczyt wschodni zwany przez mieszkańców Tymbarku Rydznikiem (805m). Do tej pory nie jest jasno określona wysokość środkowego szczytu, bowiem na każdej mapie podawana jest inna wysokość. Na Łopieniu zalegają rozległe polany, na których dawniej kwitło życie pasterskie. Dziś po pasterzach pozostały jedynie rozsypujące się szałasy.
Na G. Łopień corocznie organizowany jest Złaz Turystyczny.  Termin tego wydarzenia to ostatnia niedziela sierpnia (w tym roku termin przesunięto na 18 września). Dzięki dobrze oznakowanym szlakom możliwe jest także zorganizowanie rajdów lub zlotów rowerowych towarzyszących tej imprezie. Wyjechawszy na grzbiet Góry Łopień w miejscu Domku Myśliwskiego - można także sprawnie podążać dalej na południe w kierunku pobliskiej Góry Mogielica (najwyższego wzniesienia Beskidu Wyspowego ? 1175 m.n.p.m.) oraz kontynuując wycieczkę w stronę Górców  -Turbacz (1310 m.n.p.m.).

ZĘZÓW (692 m n.p.m.) ? szczyt w północnej części Beskidu Wyspowego, wznosi się stromo nad Tymbarkiem. Z jego południowych zboczy ładna panorama Tymbarku oraz widoki na Paproć, Łopień , a także resztę Beskidu Wyspowego na czele z Śnieżnicą i Ćwilinem.

Na Zęzowie zachowały się jedne z większych kompleksów leśnych w Beskidzie Wyspowym.

Legenda mówi jakoby nazwa góry miała pochodzić od niemieckiego słowa Sehnsucht tęsknota. Nazwę taką mieli nadać koloniści niemieccy, którzy tęskniąc za swoim krajem wychodzili na wierzchołek Zęzowa i spoglądali z utęsknieniem w kierunku swej ojczyzny w stronę zachodzącego słońca.

PAPROĆ (642 m) - wzniesienie w środkowej części Beskidu Wyspowego, położone na granicy trzech jednostek administracyjnych: Limanowa miasto, Limanowa gmina i Tymbark gmina. Widoki ze szczytu częściowo ograniczone są ścianą lasu. Jednak w pobliżu szczytu spoglądając z niewielkich polanek oraz otwartych przestrzeni można nasycić oczy bardzo szeroką panoramą we wszystkich kierunkach. W pogodne dni z partii szczytowych można zobaczyć nawet wieże kościelne Krakowa i kominy Nowej Huty, na południe z kolei buduje się piękna panorama na Beskidy i Tatry.

W nazewnictwie lokalnym Paproć określa się również jako Koszarską Górę od położonej u jej północno-wschodnich stoków wsi Koszary. Wzniesienie to określane jest także miejscowo Rysią Górę. Przez grzbiet nie pozbawiony  szerokiej panoramy na obie strony wiedzie zielony szlak z Limanowej do Szczyrzyca.
Niedaleko szczytu stoi ciekawa kaplica p.w. Matki Boskiej Królowej Beskidów oraz Krzyż Milenijny, wybudowana przez wiernych z okolicy jako wotum na przełom tysiącleci.